สากกะเบือ หมายถึง น. สากไม้สําหรับตําข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับครกกะเบือ.
ดู นํ้าดอกไม้ ๓.
ว. อาการที่ระคายเพราะมีลักษณะไม่ละเอียดอ่อนหรือไม่นุ่มนวลเช่น ใบข่อยจับแล้วสากมือ ผู้หญิงคนนี้มือสากเพราะทำงานหนักตั้งแต่เด็ก, ขรุขระเพราะมีพื้นไม่ราบเรียบ เช่น กระดานแผ่นนี้ผิวสากเพราะยังไม่ได้ไสกบ.
[สากกะหฺยาก] ว. ขรุขระ, น่าสะอิดสะเอียนอย่างหนังคางคก.
คําเลือนมาจาก ฉกรรจ์.
น. ผัก. (ป.; ส. ศาก).
ว. ทั่วไป, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น สากลโลก สากลจักรวาล; เป็นที่นิยมทั่วไป เช่น เครื่องแต่งกายชุดสากล, สามัญหมายถึงแบบซึ่งเดิมเรียกว่าฝรั่ง เช่น มวยฝรั่ง เรียก มวยสากล, ใช้แทนคํา 'ระหว่างประเทศ' ก็มีเช่น สภากาชาดสากล น่านน้ำสากล. (ป., ส. สกล).
[สากสิน, สี] น. สักขี. (ส.; ป. สกฺขี).